Na de zware dag van gisteren waar 4 van de 6 Waikse Molentjes de Col du Telegraphe en Col du Galibier beklommen hadden was besloten om vandaag een “herstelrit” te doen.
Wat houdt dat in.. Nou, dat zal ik jullie vertellen..
De bedoeling was om een klein bergje dan wel een kleine enigszins vlakke rit te doen. In ieder geval minder hoogtemeters dan afgelopen dagen.
Na overleg bij het ontbijt werd besloten om de Peisey-Nancroix te doen. Deze klim is 12 km lang met een gemiddelde stijgingspercentage van 6,4%. De klim begint zwaar en naar mate je verder de berg op komt vlakt deze af.
De afgelopen dagen had Patrick kleine stukjes van een berg gedaan en de afgelopen 2 dagen een ‘rustdag’. Hij was niet zo fit dus had besloten lekker in bed te blijven.
Maar vanuit Nederland waren verontruste berichten gekomen dat bij de foto’s die gemaakt waren op de top van een berg steeds iemand ontbrak. Dat was onze Patrick. Er waren zelfs vermoedens dat hij als ‘huisvrouw’ mee was om de andere mannen te verzorgen als die terug kwamen van een zware bergrit.
Om dat de kop in te drukken besloot Patrick zijn fiets van de drager te halen en te laten zien dat hij mee was. Hij ging mee de Peisey-Nancroix op.
Maar…
Patrick wilde als eerste vertrekken zodat de rest niet lang op hem hoefde te wachten. Dan had hij alle tijd om boven te komen. Hierop werd besloten om in een soort tijdvakken van start te gaan. De Peisey-Nancroix ligt om de hoek van het huisje dus de anderen konden zich rustig voorbereiden.
De tweede die zou vertrekken was Erwin. Erwin zou ongeveer 15 minuten achter de vertrektijd van Patrick op de fiets stappen. Weer een kleine 15 minuten later zou Glenn vertrekken met daarna Gerard, Bas en Dennis.
Om 11:15 uur vertrok Patrick vol goede moed. We hadden ‘live locatie’ delen via whatsapp aangezet zodat we een beetje konden zien waar iedereen was.
Na 10 minuten kwam het eerste berichtje van Patrick binnen. Hij vond het niet normaal hoe steil de berg was. Hij was er al helemaal klaar mee. Via instagram zagen we een foto waar hij op de grond zat, zijn fiets naast hem lag met de tekst: “Klaar mee. Kutsport.” Hij vertelde dat we nog maar een uurtje moesten wachten anders zouden we hem na drie bochten inhalen. Hierop zijn Gerard, Bas en Dennis nog maar even op bed gaan liggen om uit te rusten. Wat positief was dat hij nog steeds naar boven verplaatste.
Inmiddels was Erwin ook vertrokken en Glenn was bezig met zijn voorbereidingen want die zou de volgende zijn. Ineens was Glenn weg en Bas nergens te vinden. Gerard was direct in paniek. Gerard rende de kamer van Dennis in en riep: “Bas is vertrokken met Glenn.. Dat is niet eerlijk.”
Bas bleek lekker buiten te staan en was Glenn aan het uitzwaaien.
Nadat Gerard bijgekomen was en zijn hartslag weer gezakt was van de spanning werd besloten om alles klaar te maken voor het vertrek van de laatste drie.
Om 12:00 uur vertrokken Gerard, Bas en Dennis voor de klim. Na een paar kilometer op de klim reed Bas rustig weg bij Gerard en Dennis. Hierop vond Gerard het ook prima en liet Dennis lekker gaan.
Nu was het afwachten wie ingehaald zouden worden op de klim naar boven. Patrick had besloten om maar in elke bocht lekker te genieten van het uitzicht en de te tijd nemen. Erwin en Glenn waren Patrick voorbij gereden. Vervolgens had Bas Patrick ingehaald en volgde Dennis op korte afstand. Patrick wist dat Gerard dan ook op korte afstand zou komen dus Patrick besloot van de fiets te gaan om Gerard te filmen. Dat stukje ging goed maar Patrick verloor zijn evenwicht en viel op zijn billen.
Hierop wist Patrick dat iedereen hem gepasseerd was en besloot lekker in zijn eigen tempo verder te fietsen.
Na het dorpje Moulin waren de kleine haarspeldbochten goed te zien en daar reed Bas Glenn voorbij. Glenn wilde niet voorbij gereden worden alsof hij stilstond dus Bas ging even naast hem fietsen. Bas was nieuwsgierig of Glenn Erwin gezien had. Glenn zei heel gevat: “Oh Erwin is een stukje verder. Een paar bochten. Dus Bas dacht dan kan ik Erwin ook nog inhalen. Dus Bas trok de gashendel weer open om Erwin op te zoeken. Dennis volgde snel en kwam even naast Glenn fietsen en sprak hem wat moedige woorden in waarna Dennis ook weer vertrok. Gerard die vond het wel prima en kwam lekker bij Glenn fietsen. Normaal zou Glenn hem wegsturen maar nu vond Glenn het wel fijn. Erwin was in geen wegen of velden te bekennen.
Twee kilometer voor het einde wist Bas dat Glenn gewoon wat gezegd had en dat Erwin waarschijnlijk al lekker op een bankje zat. Dat bleek ook zo te zijn. Erwin zat al een minuut of 7 lekker in het zonnetje.
Nadat Bas aankwam volgde Dennis snel. Gerard en Glenn kwamen na 3 minuten ook in beeld. Glenn schakelde nog even op. Gerard voelde de bui hangen maar wilde bevestiging en vroeg of Glenn een eindsprint wilde doen. Glenn bevestigde dat en hierop werd een eindsprint uit de benen geperst die natuurlijk gewonnen werd door Gerard. Die had de laatste kilometers naast Glenn zijn benen kunnen sparen.
Nadat er 5 van de 6 Waikse Molentjes aangekomen waren op het eindpunt van de klim en genoten van het geweldige uitzicht was het wachten op Patrick.
Gelukkig stond “live locatie” delen nog aan dus we konden Patrick zien. Toen we keken was hij op 4,4 kilometer van het eindpunt. Besloten werd om te wachten op Patrick voordat we een colaatje en wat te eten zouden nuttigen.
Om even een beeld te schetsen. Erwin was vandaag de langzaamste van de groep maar was als eerste boven in 1:16 uur.
Na een tijdje in de zon te hebben gezeten werd het best warm. De “live locatie” van Patrick verplaatste zich niet snel.
We springen even snel wat verder in de tijd want het duurt even voor dat Patrick boven komt.
Patrick heeft er uiteindelijk 3:01 uur over gedaan maar is boven gekomen. Super trots om deze week om in ieder geval met de 6 Waikse Molentjes boven te komen.
Er was 1 restaurantje om even wat te drinken en te eten maar jammer genoeg waren we 20 minuten te laat om wat te kunnen bestellen. De kok had pauze. Dus werd het 6 cola en 4 ijsjes en 2 taartjes.
Natuurlijk werd de groepsfoto niet vergeten om daarna aan de afdaling te beginnen. Iedereen reed op zijn eigen tempo naar beneden en direct terug naar het huisje.
Wat morgen de bedoeling is… Dat is nog de vraag. Misschien nemen een aantal een rustdag en doen de anderen nog een berg.
We gaan eerst maar lekker uit eten. Tot morgen,
Allez Allez Allez