Reis en dag 1 in de Franse Alpen
Vrijdag 3 September, 22.00 uur zouden we vertrekken naar Bourg Saint Maurice, een mooie fiets locatie, waar je vele bergen van naam hebt en die in de Tour de France gezeten hebben.
Zoals altijd is er in de week ervoor (eigenlijk al veel eerder) veel reuring in de groepsapp. Veel vragen zoals, is het nu wel of niet nodig om dekbed/dekbedovertrek mee te nemen, of iemand een extra kaasschaaf heeft, bij wie de fietsendrager opgehaald kan worden, of we nog boodschappen mee moeten nemen en natuurlijk bijna elke dag controleren wat de weersverwachting zou worden in deze week. Nou was dat wel een ding, want de verwachting was erg slecht. 5 Van de 7 dagen onweer en regen een week van tevoren. Dus werd er al geopperd om wat spelletjes mee te nemen, zoals Catan en Ticket to ride.
In de laatste week werd het steeds beter en was de regen en onweer geheel verdwenen toen wij de vrijdagavond in de auto’s stapte. Glenn haalde Patrick om half tien op en na het inladen werd er naar Dennis gereden. Patrick zat dus lekker veilig tussen de politiepetten.
Hierna werd er naar Gerard gereden, waar ook Erwin en Bas al stonden. Iets later dan 22.00 uur werd er weggereden, en werden we door Selena en Dax uitgezwaaid. Patrick en Erwin reden zoals eigenlijk bijna altijd het eerste stuk en niemand hoefde onderweg te plassen, dus werd er pas in Luxemburg geswitched en natuurlijk ook getankt. Goedkoper in Luxemburg.
Even snel een plasje, ff slap ouwehoeren en hup…, door! Glenn en Gerard namen het stokje over en na zo’n 3 en een half uur werd er voor de laatste keer gestopt. Weer even tanken, plassen en door…. Oh nee, de Cheesecake van Gerard. Deze was al half opgegeten, waarschijnlijk omdat ie zo lekker was 😉. Want dat was hij, wel machtig maar misschien zijn daarom sommige mensen wel boven gekomen de eerste dag. Laatste stuk namen Dennis en Bas het over totdat we rond 10.00 uur bij het huisje aankwamen. Hier konden we meteen in en werden de kamers al snel bezet. Kamerindeling is vaak al wel duidelijk. Natuurlijk kent iedereen de Prenatale kamer waar Erwin en Bas ‘s morgens altijd de twee kleipoppetjes nadoen. Deze mannen zijn ook altijd het eerst wakker en uit bed. Doen vaak samen boodschappen of gaan naar de bakker. Zwagertjes Glenn en Gerard bij elkaar en Patrick dook bij Dennis op de kamer.
Het huisje ziet er prima uit en vaak werd er gezegd dat dit toch wel het mooiste huisje is waar we gezeten hebben. Enige smetje is misschien dat er niet echt een plekje/terrasje is naast het huisje om te zitten en de BBQ te zetten. Maar verder hebben we het prima hier, geen berg die we op moeten als we naar huis gaan en een prima beginpunt om de bergen te beklimmen die we willen beklimmen.
Na alles gesetteld te hebben was er een hoop heisa over welke beklimming we als eerste zouden doen. Hebben natuurlijk de hele nacht in de auto gezeten en weinig geslapen. Maar vaak kijken we daar niet echt naar en doen we een beklimming die eigenlijk nergens opslaat de eerste dag. Zo ook nu weer, na lang gediscussieer werd er toch gekozen voor La Plagne, oftewel The Boogie klim. Michael Boogerd heeft deze beklimming een keer gewonnen in de Tour de France. Dit is echt geen kleintje en erg veel kilometers met 8% stijgingspercentage.
Met goede moed werd er begonnen aan de beklimming, linksaf vanuit het huisje en na 9 a 10 kilometer, wat ook al op en neer ging, konden we al beginnen aan La Plagne. Patrick was de eerste die het idee van deze berg toch geen goed idee vond. Natuurlijk ligt dat helemaal aan zichtzelf, want deze man denkt alle beklimmingen te doen met 300 km fietsen in een jaar. Dat ging met de Alpe D’ Huzes een keer goed, maar deze beklimmingen zijn vele malen langer en dat kan je niet met het omzetten van je mindset alleen. Flink door de mand gevallen draaide hij na een paar bochten om, dit was onbegonnen werk. Bas en Dennis waren het eerst boven en konden iedereen al van ver aan zien komen. Het was namelijk zo dat je uitkomt bij een rotonde na die 15 zware kilometers, maar in werkelijkheid moet je dan nog 2 kilometer klimmen. Dit is natuurlijk even een tegenvaller als je denkt dat je er bent en helemaal kapot bent. Ook Erwin was blij dat hij er was en ging voldaan naast de mannen zitten. Alleen waren dat de mannen helemaal niet, het was een ander groepje mensen. Later zag hij de “echte” mannen zwaaien en wist hij dat dat hij nog een stuk door moest. Om het witte gebouw heen, werd er geroepen. Iedereen was dus netjes boven gekomen en nadat iedereen thuis was, gedouched en omgekleed, werd er boodschappen gedaan en een pilsje op het begin van de fietsvakantie gedronken. Vele hadden een biertje meegenomen, maar we begonnen met een heerlijke Triple van Affligem (9%) Deze was voor Gerard toch iets te sterk en als enige liet hij hem staan. Omdat het naar meer smaakte, werd er nog wat “vrienden” bier open gemaakt die Bas had meegenomen. Deze werd beter ontvangen door Gerard en er werd even van biertje gewisseld. Gerard en Glenn gingen hierna pannenkoeken bakken. Naturel, kaas, spek en kaas/spek en ze waren sneller op dan dat er gebakken was. Hierna even chillen en soms een klein tukkie, waarna we rond kwart voor negen allemaal klaar zaten voor het Nederlands elftal. Daarna was het tijd om te gaan slapen. Het was een lange dag en morgen zou de Col de D’Liseran op het programma staan. Eens kijken wat deze dag gaat brengen.
ALLEZ, ALLEZ, ALLEZ !!!