Na een intensieve eerste dag gisteren lag iedereen er vroeg in, we zouden rond 8 uur opstaan.. maar de meesten waren al wat eerder wakker. Na wat te hebben gegeten gingen we rond 9 uur weg, Patrick bleef nog even achter in het huis en ging vandaag een andere berg beklimmen en daardoor kon hij iets later starten. We gingen eerst nog even naar Le Bourg-d’Oisans, op een zondag naar de fietsenmaker. Bij Gerard zijn fiets was de afstelling niet goed waardoor hij niet meer op zijn kleine blad kon rijden, binnen een kwartier was zijn fiets weer klaar waardoor Glenn zijn fiets aan de beurt was. Dit was een wat lastiger probleem, zijn schijfremmen kraken bij het afdalen. Nadat zijn remblokken zijn vervangen konden we weer op pad.
Vandaag staat de Col de d’Izoard (~isswoar ) op het programma, een klim van 18 km vanuit het plaatsje Briançon. Het is vanaf het huisje ongeveer 70 km rijden met de auto naar Briançon, hier deden we ongeveer anderhalf uur over. Dit gaf Erwin ook nog even de gelegenheid om wat beter na te denken over zijn tactiek van vandaag, dit deed hij gek genoeg met zijn ogen dicht. Daardoor stapten we rond 11.45 uur op de fiets.. aangezien niemand eerder deze klim nog had gereden hadden we geen idee wanneer de klim zou beginnen? We stonden geparkeerd in het centrum waar we op zondag gelukkig gratis konden parkeren, vanaf de auto volgden we de borden naar de klim. Erwin hoopte dat het niet al te lang fietsen zou zijn, zijn wens kwam in vervulling.. binnen 500 meter begon de klim. Het begon gelijk goed, de olie was nog niet dun en daardoor is het altijd lastig beginnen met klimmen.
Bas, Dennis & Gerard gingen gezamenlijk van start, Glenn en Erwin kozen hun eigen tempo. Volgens het profiel van de klim zouden de eerste 11 km wel te doen zijn, maar de benen vertelden iets anders, het werd door iedereen toch wel als pittig ervaren. Het weer is vandaag iets minder dan gisteren, maar gelukkig is het droog. We hebben wel allemaal een jasje mee, sowieso voor de afdaling is dit noodzakelijk want het is best wel koud. De eerste 11 km reden we dus met z’n drieën samen, daarna begon het echte klimwerk en werd het tempo mij te veel en brak het lijntje. Er werd nog om gekeken en gevraagd of er langzamer gefietst moest worden? Maar ik gaf aan, ga maar gewoon ik kom vanzelf boven. Vanaf dit moment was het wel jammer dat er niet zoveel bochten meer waren, dat blijft toch altijd voor me gevoel een stuk lastiger. Voordeel is dat je weet dat het dan nog 7 km afzien is met stukken 8 en 9%.
Het uitzicht was op sommige momenten echt super mooi en al snel waren de toppen met sneeuw goed te zien en lagen er ook flinke pakken naast de weg, de top van de d’Izoard is op 2361 meter. Heel af en toe kon ik Dennis nog zien fietsen, voor de rest was het qua fietsers erg rustig. Ondanks dat het wat koeler werd en er steeds meer sneeuw te zien was, was het toch niet heel erg koud. Ik kreeg wel steeds wat meer last van mijn rug en moest dan ook steeds wat vaker gaan staan om dit te verhelpen. In het achterhoofd denkend aan de donderdag, de dag dat we zoveel mogelijk de Alpe d’Huez gaan proberen te fietsen tijdens de Alpe D’HuZes, wat zal dit een zware dag gaan worden.. in procenten zijn de laatste 7 km van de d’Izoard namelijk net zo zwaar als de Alpe.
Gelukkig ging het laatste stuk sneller dan ik verwacht had en waren al snel de laatste bochten te zien. Eindelijk boven, wat een tocht weer! Daarna even uitgebreid wat foto’s gemaakt en terug naar de laatste bocht gereden om daar de rest op te wachten.. na 10 minuten kwam ook Glenn aan op de top, moe maar voldaan. We hadden toen al de keuze gemaakt om met zijn allen terug af te dalen naar de auto ipv ook de andere kant te doen van deze berg. Nadat ook Erwin de top had bereikt begonnen we snel daarna aan de afdaling, omdat er hele stukken geen scherpe bochten in zitten is het een fijne klim om af te dalen. Eenmaal weer aangekomen in Briançon was de temperatuur ook gelijk weer een stuk aangenamer ( 17 graden ), dus de jasjes gingen snel uit. Helaas wisten we dat de terugrit nog een tijdje zou duren. In de groepsapp delen we elkaars live-locatie , zo kunnen we zien waar iemand is op een klim. Dit deden we de hele terugweg om te zien waar Patrick was, hij had vandaag de Col d’Oz gedaan en was al in de afdaling. Dit betekend dat hij daarna nog ongeveer 2 km moest klimmen naar ons huisje op de klim van de Vaujany. We zaten ons al te verheugen met de opmerking of hij een tukkie had gedaan, maar hij zat te wachten in de enalaatste bocht voor ons huis. Maar eerlijk is eerlijk, patjuh af voor deze prestatie.
Nadat we met een pilsje een toast hadden uitgebracht op deze mooie 2e dag ging iedereen zicht rustig opfrissen.. niet veel daarna kwamen de laatste 2 Molentjes aan; Mark & Erik. Die gingen vanmorgen rond 9 uur weg uit Waik en hebben een goeie reis gehad en konden overal goed en snel doorrijden waardoor ze er al rond 19 uur waren. Met zijn allen pakten we de auto uit, Erwin & Dennis waren bezig met het eten en zo konden we daarna aanschuiven voor het eten, heerlijk!
Voor morgen staat de schitterende klim van de Col de la Croix-de-Fer op het programma, laten we hopen dat het weer mee zit dan wordt het weer een mooie fietsdag.