Op vrijdag 26 augustus 2016, om 19.30 uur, werd er door 6 Waikse Molentjes verzameld bij Casa di Polley. Klaar om het avontuur aan te gaan in Italië. Via 4 verschillende landen (Nederland, Duitsland, Oostenrijk & Zwitserland) kwamen we aan bij Hotel Nevada in Bormio.
Na weinig slaap, vooral voor Cali, kon er na enkele uren ingecheckt worden in de kamers.
We spraken om 14:00 uur af om de eerste kilometers te gaan maken in Italië. Wat gespannen, voor hetgeen we tegen zouden gaan komen, werden de bidons gevuld, de kleding aangetrokken en de fietsen in orde gemaakt. Op naar de Bormio 2000. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,6% en maximaal 9,4% een goede manier om in te komen.
Wotte begon aan kop en nam de rest van de groep de eerste kilometer op sleeptouw. Daarna vond hij het welletjes en liet de rest passeren, waarna hij aan zijn eigen klim kon beginnen.
Agressor & Toekan presteerde het om de eerste 5 kilometer rustig aan te doen, waardoor een groep van 5 man zich langzaam naar de top begaf. Daarna namen zij hun eigen snelheid aan en verdwenen al snel uit het zicht. Maar 16 km/u was ook voor Toekan te gortig, waardoor Agressor als eerste boven kwam.
Iedereen was zichtbaar onder de indruk van de mooie uitzichten over de vele aanwezige bergen. Dinhoes zelfs zo erg dat hij na een fotomomentje vergat te trappen en omviel. Gelukkig geen schade… op de deuk in zijn ego na dan!
Polley, Dinhoes en Cali bleven de gehele klim bij elkaar. Mede door de muziek van Polley werd het een aangenaam ritje.
Wotte had zich bergop aardig kunnen herstellen en voerde het tempo iets meer op. Hierdoor kwam hij maar 1 minuutje later binnen dan Polley, Dinhoes en Cali.
Agressor en Toekan hadden boven hun klasse weer getoond door voor iedereen een verdient koud colaatjuh klaar te zetten.
Een eerste mooi klim die voor iedereen de ideale opwarming voor deze trip was. Benieuwd wat ons nog meer te wachten staat.