Zo, 2016, het jaar waarin een aantal mensen tweemaal de grote bergen op gaan zoeken.. Eind Augustus naar Italië, Bormio om precies te zijn. Ergens vorig jaar werd dit beklonken, helaas kon Mark niet mee ivm vakantie en daardoor ontstond het idee (geen dank.. ) om ook nog een lang weekend naar de Franse Alpen te gaan. Hierdoor kon Mark zijn training tot uiting brengen en konden de anderen dit zien als een hoogtestage ter voorbereiding van Italië.
Met het ontbreken van de vaste verslaggever zal ik proberen dit weekend zo goed mogelijk op papier te zetten zodat we toch nog het eea hebben om op terug te kijken. Los van de verslagen staan er ook weer foto’s en een aantal filmpjes op de website zodat ook de mensen die niet mee waren mee kunnen genieten..
Donderdagavond 7 juli begon het avontuur, met een volgeladen auto werd de koers ingezet richting Venosc. Als laatste werd ik opgehaald, de rest had zijn plekje in de auto al ingenomen.. De volgorde van rijden en de tijdblokken waren bekend. Onze heer Wotte was een duo met Mark, zij begonnen de trip voorin. Bas en ik namen achterin plaats en konden als eerste genieten van de meegenomen kussens. In het begin werd er maar weinig geslapen, maar na een tijdje gingen de luikjes zo nu en dan wel dicht. De reis verliep prima, alleen bij Antwerpen had Wotte het weer voor elkaar en mocht hij file rijden. Daarna hebben we geen file meer gehad en konden we overal flink doorrijden, in totaal hebben we driemaal gestopt en werd er telkens van chauffeur gewisseld.. ik mocht zelf het 3e blokje rijden. Heerlijk is dat als je weet dat als je begint met rijden dat je dan al over de helft heen bent, tevens was het goed weer en erg rustig op de weg.
Bas mocht het laatste stukje aanleggen, we kwamen rond 8 uur aan in Bourg d’Oisans. Speciaal voor Mark hebben we de eerste bochten van de Alpe D’Huez met de auto laten zien. Hij vond het meteen erg indrukwekkend. Ook reden we een klein weggetje in waarop je zou uitkomen als je vanuit de beklimming van de Auris richting de Alpe zou rijden, erg smal maar goed te rijden. Na een aantal km besloten we te draaien, Bas zette de auto in de achteruit richting de afgrond.. Wotte vond het maar niks, zeker niet toen Bas de auto lief afslaan 🙂 , rond 8.30 kwamen we aan in het hotel. We werden ontvangen door de nieuwe eigenaren, Chantal & Jelle. Nadat we de auto hadden uitgeladen werd er al snel duidelijk dat we wederom kamer 21 kregen! Na het ontbijt gingen we uitpakken en deden we even rustig aan.. de slaap plaatsen werden uitgekozen en de kasten ingeruimd.
Vervolgens gingen de fietspakjes aan en begaven we ons richting de fietsen, nog even een beetje lucht in de bandjes en we konden van start. De afdaling werd ingezet en aan het einde rechtsaf.. Meteen was het klimmen, we deden de Les deux Alpes. Deze klim deden we vorig jaar op dag 2, maar was zo goed bevallen: een leuke, niet al te steile maar soms toch pittige klim van ongeveer 12 km.
Na een paar km op een drukke weg slaan we rechtsaf het bos in, hierdoor is het ineens een stuk anders klimmen. Geen drukke weg, minder velle zon, gewoon een stukje mooier ook. De route via het bos eindigt in een stukje vlakke weg langs de rotsen waarbij je een schitterend uitzicht hebt op waar we vandaan gekomen zijn met op de achtergrond een beeld van mooie hoge bergen waarbij de boomgrens goed te zien is. Dit stukje is ook even wat vlakker, heerlijk even genieten en de beentjes wat rust geven. Na een paar km kom je op de weg uit waar je anders ook was gekomen als we niet het bos in waren gegaan, hier is het dan ook meteen een stuk drukker. Nog een paar km klimmen en de eerste overwinning is alweer een feit.